Jakie argumenty trafiają do alkoholika? Żona alkoholika, chcąc ukryć przed światem problem, który dotknął jej całą rodzinę, często przejmuje za pijącego męża wszystkie obowiązki. Zaczyna tłumaczyć jego zachowania przed innymi i wykonywać to, co wcześniej należało do jego powinności. Picie szkodliwe. To taki wzorzec spożycia alkoholu, który powoduje zarówno szkody zdrowotne (fizyczne bądź psychiczne), jak i psychologiczne oraz społeczne, ale nie nosi jeszcze cech uzależnienia. Mowa tu o problemach w kontaktach z rodziną, prawem, zaniedbywanie obowiązków zawodowych czy niewywiązywanie się z ról społecznych. Jak działa „esperal”? Disulfiram należy do grupy tzw. antagonistów. Najprościej mówiąc, leki takie działają na receptory w mózgu powodując, że przyjęcie substancji, w tym przypadku alkoholu, powoduje nieprzyjemne skutki uboczne. Wynikają one z tego, że lek powoduje zaburzenie metabolizmu alkoholu. Prawa pacjenta zostały szczegółowo wymienione w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2019 r. poz. 1127 z póź. zm.). Pacjenci posiadają: 1) prawo do świadczeń zdrowotnych; 2) prawo do informacji o swoim stanie zdrowia; 3) prawo do tajemnicy informacji ze sobą związanych; 4 Zwykle zachowania przemocowe powtarzają się i pojawiają się w określonym schemacie trzech faz. Są to tzw. cykle przemocy w rodzinie. Zwiastuje ona, że „coś” się wydarzy. Między członkami rodziny pojawia się napięcie, dochodzi do konfliktów, sprzeczek, kłótni. Najczęściej osoba doświadczająca przemocy stara się kombinasi warna baju dan celana yang cocok. Jakie argumenty trafiają do alkoholika - przykładyPoniżej znajdziesz listę kilku przykładowych argumentów, które można wykorzystać podczas rozmowy z alkoholikiem:"ciężko mi będzie z Tobą żyć, skoro picie jest dla Ciebie ważniejsze""skoro wybierasz picie, to nam nie po drodze ze sobą""nie będę Ci pomagać i załatwiać za Ciebie spraw - nie chcę tego robić""lubię/kocham Cię, ale nie zgadzam się na uczestnictwo w takim życiu, które rujnuje Ciebie i mnie - nie jest to zgodne z wyznawanymi przeze mnie wartościami""jesteś moim przyjacielem, mężem, ojcem, ale albo pójdziesz się leczyć, albo wybieram inne życie - bez Ciebie".Są to bardzo proste zdania, ale trzeba mieć w sobie dużo siły, żeby je użyć. Zanim się na to zdecydujesz, pamiętaj, że musisz być w stanie zrobić to, co zapowiedziałeś osobie chorej. Nie używaj ich pochopnie, jeśli wiesz, że nie będziesz w stanie zrealizować tego, co powiedziałeś. Bardzo często zdobycie się na takie działania wymaga wsparcia bliskich osób, a także pomocy terapeutów. Nasz ośrodek jest w stanie zapewnić Ci taką pomóc alkoholowi wyjść z nałoguWiększości osób słowo "pomoc" kojarzy się z podjęciem działań na rzecz innej osoby lub sprawieniem, że ciężka sytuacja, w której osoba potrzebująca się znajduje, stanie się mniej uciążliwa. Niestety w przypadku choroby alkoholowej, będącej chorobą kłamstw i zaprzeczeń, taka pomoc zwyczajnie nie działa, a nawet może spowodować odwrotny skutek. Poniżej kilka osoba uzależniona zwymiotuje na swoje ubrania, pobrudzi je czy zniszczy, to jego bliscy piorą te ubrania i je osoba uzależniona jest pijana do tego stopnia, że się przewraca czy to w domu czy w miejscu publicznym, to bliskie osoby jej pomagają, podnoszą ją, przenoszą w inne miejsce czy kładą do choroby alkoholowej bliskiej nam osoby przed światem i tuszowanie negatywnych zachowań takiej alkoholik nie jest w stanie zwlec się rano z łóżka i iść do pracy, to jego bliscy załatwiają mu zwolnienia lekarskie lub usprawiedliwiają jego nieobecność w pracy w inny te działania zamiast pomagać, jedynie stwarzają komfort chorobie alkoholowej i pozwalają na jej dalszy rozwój. Jeżeli osoba uzależniona nie musi stawiać czoła negatywnym konsekwencjom swoich własnych zachowań, bo my robimy to za nią, to zamiast pomagać takiej osobie, tylko jej szkodzimy. W ten sposób pomagamy jedynie że ciężko jest przejść obojętnie obok problemów osoby uzależnionej i jej nie "pomóc". W końcu kochamy tą osobę i jest ona dla nas ważna. Dokładnie w tym momencie, w którym pomagamy, uruchamiają się mechanizmy jednak, że tak długo, jak długo osoba uzależniona nie odczuwa negatywnych konsekwencji swojej choroby, to nie widzi ona sensu leczenia. Dopiero wtedy, gdy będzie musiała sobie sama radzić z tymi konsekwencjami jest szansa, że zdecyduje się ona na leczenie. Oczywiście nie zawsze jest to prawda - część osób nie decyduje się na leczenie nawet wtedy, gdy ponosi negatywne konsekwencje swoich już, czego nie powinniśmy robić, gdy bliska nam osoba jest uzależniona. A co możemy zrobić?Szukając jakie argumenty trafiają do alkoholika nie zapominaj o sobieJeżeli bliska nam osoba cierpi na chorobę alkoholową, to niestety wiąże się to z tym, że sami jesteśmy zmuszeni funkcjonować na co dzień w sytuacji destrukcyjnej. Może się to wiązać z wieloma nieprzyjemnymi konsekwencjami, w tym również ze zjawiskiem osoba dotknięta współuzależnieniem nie zdaje sobie z tego sprawy. Dlaczego wspominamy o tej kwestii?Jeżeli chcemy pomóc osobie uzależnionej, to w pierwszej kolejności musimy zadbać o siebie i o własną kondycję psychiczną. Dzięki kontaktowi z psychoterapeutą lub terapeutą uzależnień będziemy w stanie zrozumieć swoją obecną sytuację, w tym siebie i motywy naszych działań,poznamy mechanizm, które odpowiadają za zjawisko współuzależnienia,poznamy odpowiedzi na pytania dlaczego cierpimy, dlaczego jesteśmy współuzależnieni, dlaczego czujemy się coraz gorzej, dlaczego ciągle musimy wszystko kontrolować, dlaczego nasze działania nie przynoszą żadnych korzyści i wiele, wiele spotkaniach osoby współuzależnionej z terapeutą, to osoba współuzależniona jest najważniejsza, a nie alkoholik. Cały proces terapeutyczny koncentruje się na osobie współuzależnionej. W trakcie takich spotkań osoba współuzależniona dowiaduje się, co powinna zrobić, żeby pomóc przede wszystkim sobie, a dopiero potem alkoholikowi. Dzięki spotkaniom z terapeutą taka osoba dowiaduje się:jak dokładnie działają mechanizmy uzależnienia,dlaczego osoba uzależniona zachowuje się w taki właśnie sposób,dlaczego tak ciężko pomóc osobie uzależnionej i dlaczego interwencje nie przynoszą praktycznie żadnych skutków,w jaki sposób pomóc radzić sobie z alkoholikiemAlkoholizm jest chorobą, która potrzebuje zamknięcia i ukrycia. Z tego względu naszym pierwszym krokiem powinno być odkrycie tej choroby. Nie należy udawać, że nic się nie dzieje, że nie ma żadnego problemu. Nie wolno ukrywać alkoholizmu. Należy jasno i otwarcie mówić o tym, że alkoholizm jest chorobą i wymaga pomagajmy poprzez ukrywanie że alkoholizmu nie leczy się w domu. Jest to poważna choroba, a żadnej poważnej choroby przecież nie leczymy samodzielnie w alkoholika nie da się racjonalnie przekonać. Nie wystarczy, że usiądziemy z nim do stołu i porozmawiamy, przedstawimy racjonalnie wszystkie fakty. Alkoholik raczej nigdy nie przyzna nam racji i nie przyzna, że potrzebuje chorej nie należy straszyć i szantażować, zwłaszcza wtedy, gdy nie jesteśmy gotowi na zrealizowanie naszych gróźb. Alkoholik szybko zda sobie sprawę, że nasze groźby nie mają żadnego pokrycia i nie będzie sobie nic z nich często alkoholik przyznaje się do swojej choroby dopiero po tygodniu czy nawet dwóch intensywnej pracy w ośrodku leczenia rzadko kiedy decydują się na leczenie, dlatego że tego chcą. Najczęściej są oni do tego zmuszeni - trafiają na leczenie pod przymusem lub pod groźbą, że utracą coś dla nich cennego (pracę, rodzinę, dom).Jakie argumenty trafiają do alkoholika kiedy chcesz przekonać go do leczeniaZdarzają się sytuację, że osoba chora, której chciałbyś pomóc nie należy do Twojej rodziny. Jest Twoim przyjacielem, współpracownikiem, kolegą czy koleżanką. Co możesz zrobić w takiej sytuacji?Przede wszystkim nie ukrywaj problemu. Porozmawiaj szczerze z osobą uzależnioną, powiedz jej, że widzisz, że ma problem i że potrzebuje leczenia. Nie pomagaj osobie chorej ukrywać jej choroby przed rodziną, nawet gdy Cię o to prosi. Ukrywanie choroby pozwala jej się dalej rozwijać. Jest to najgorsze, co możesz zrobić, dla osoby na której Ci zależy. Alkohol jest obecny w naszym społeczeństwie i kulturze od zawsze. Świadoma decyzja o zaprzestaniu picia wiąże się z wprowadzeniem pewnych zmian w życiu. Jeżeli spotkania towarzyskie i zajęcia w wolnym czasie są związane z piciem alkohol, trzeba będzie z nich zrezygnować. Jednak można to zrobić na rzecz takich czynności, które będą nas rozwijać, pozytywnie wpłyną na zdrowie i samopoczucie. Ogólnie rzecz biorąc, trzeźwe życie przynosi wiele korzyści, a w tym poprawę zdrowia - zarówno fizycznego jak i psychicznego. Negatywny wpływ alkoholu na organizm Spożywanie alkoholu może mieć bardzo szkodliwy wpływ na organizm i jego funkcjonowanie: Nadużywanie alkoholu negatywnie wpływa na mózg. Powoduje zmiany nastrojów i zachowań, upośledza pamięć. Podnosi ryzyko demencji i utraty pamięci, a także wystąpienia depresji. Trwałe uszkodzenia, jakie może spowodować alkohol, to między innymi zaburzenie funkcji mózgu przez brak witamy B1, upośledzenie wzroku, zespół Korsakowa. Nie tylko przewlekłe picie alkoholu, ale także upijanie się może mieć poważny wpływ na serce, prowadzić do kardiomiopatii, arytmii, zwiększa ryzyko udaru i podwyższa ciśnienie krwi. Osoby, które nadużywają alkoholu, mają obniżoną odporność i są bardziej podatne na zachorowania. Wzrasta ryzyko zachorowania na zapalenie płuc i gruźlicę. Rany goją się wolniej, dłużej trwa powrót do zdrowia po chorobie. Stany zapalne i choroby wątroby takie jak marskość wątroby, rak wątroby, alkoholowe zapalenie wątroby są powszechnie u alkoholików. Picie wpływa także na trzustkę, która wytwarza toksyczne substancje prowadzące do zapalenia trzustki i naczyń krwionośnych. Im więcej dana osoba pije regularnie i przez dłuższy czas, tym większa szansa zachorowania na nowotwory: piersi, jamy ustnej i gardła, przełyku, wątroby, okrężnicy, odbytnicy. U kobiet nawet umiarkowane picie może zwiększać ryzyko raka piersi. Alkohol może być także przyczyną krwawienia żołądka. Szczegółowe informacje na temat skutków alkoholizmu opisaliśmy w osobnym artykule, do którego lektury gorąco zachęcamy. Korzyści wynikające z rezygnacji z alkoholu Niektóre z psychicznych i fizycznych szkód wyrządzonych przez alkohol można naprawić lub poprawić. Zachowanie abstynencji prowadzi do długoterminowych korzyści zdrowotnych: Poprawa funkcjonowania pamięci, umiejętności planowania i organizacji, kontrolowania zachowań, a także czasu reakcji. Obniżenie ciśnienia krwi. Utrzymanie zdrowej masy ciała. Regeneracja uszkodzonych komórek wątroby. Zmniejszenie oporności na insulinę. Z każdym rokiem zmniejsza się ryzyko zachorowania na raka. Alkohol stanowi najczęściej zażywaną substancję psychoaktywną. Ze względu na społeczne przyzwolenie i tradycję picia, pierwsze objawy świadczące o rozwoju uzależnienia zazwyczaj nie są zauważane, gdyż nie odbiegają od społecznie akceptowanego wzorca picia. Świadomość społeczna, mimo skali problemu jakim jest alkoholizm, wciąż jest za mała, co skutkuje zbyt późną reakcją na nadużywanie alkoholu i popadanie w nałóg. Napoje wysokoprocentowe w szybkim czasie powodują powstanie zależności psychicznej i fizycznej, co znacznie utrudnia samodzielne poradzenie sobie z problemem alkoholowym. Należy podkreślić, że alkoholizm stanowi najczęściej występującą chorobę polegającą na uzależnieniu od substancji psychoaktywnych w Polsce. Wpływ na to ma nie tylko przyzwolenie na spożywanie alkoholu, ale również ogólna dostępność trunków. Z tego względu, co roku odnotowuje się kolejne przypadki uzależnień. Koneczna jest zatem edukacja, której celem będzie wskazanie osobom z najbliższego otoczenia jak pomóc alkoholikom i co robić w sytuacji istnienia choroby alkoholowej w rodzinie. Kluczową kwestię odgrywa uświadomienie alkoholikowi, że jest alkoholikiem i nie panuje nad nałogiem. Zazwyczaj osoby uzależnione negują fakt występowania problemu alkoholowego, są przekonani o panowaniu nad ciągami picia. Inaczej sytuacja przedstawia się w momencie kiedy alkoholik chce przestać pić. Niemniej jednak zazwyczaj rodzina i przyjaciele muszą włożyć wiele pracy w przekonanie uzależnionego o konieczności podjęcia leczenia odwykowego. Zatem w jaki sposób pomóc alkoholikowi w domu? Jak pomóc mu przestać pić? Co robić, aby alkoholik przestał pić? Czy alkoholikowi w ogóle można pomóc? Problem alkoholowy może dotyczyć każdego, zarówno męża, żony, chłopaka czy narzeczonego oraz brata, siostry i dzieci – córki czy syna. Dlatego też, najbliższe osoby zastanawiają się jak wpłynąć na alkoholika i pomóc mu wytrzeźwieć. Alkoholizm bowiem jest zazwyczaj powodem wstydu, dlatego rodzina i koledzy zatajają ten fakt przed otoczeniem usprawiedliwiając alkoholika i tłumacząc go przed znajomymi. Nie jest to jednak właściwy wzorzec postępowania. Co zatem robić w sytuacji kiedy chory pogrąża się w nałogu? Jak obrzydzić alkohol? Jak stawiać granice alkoholikowi? Jak załatwić leczenie? Co zrobić, aby alkoholik zaczął się leczyć? KTO MOŻE POMÓC ALKOHOLIKOWI? To podstawowe pytanie jakie stawiają sobie osoby, które próbują przekonać alkoholików do podjęcia leczenia. Spowodowane jest to bowiem tym, że osoby uzależnione zazwyczaj nie chcą się leczyć zaś na wszelkie próby motywowania ich do terapii reagują złością i agresją. Z tego powodu, osoby z najbliższego otoczenia, najczęściej matki, żony i dzieci szukają wsparcia u specjalistów. Nie oznacza to jednak, że mąż czy żona nie jest w stanie pomóc swojemu współmałżonkowi. Niemniej jednak należy wskazać, że udzielanie pomocy jest długotrwałe, wiąże się z konsekwencją w działaniu i nierzadko wieloma wyrzeczeniami. Alkoholikom pomóc mogą również osoby, które darzone są przez uzależnionych szacunkiem i uznaniem. Autorytety szczególnie dużą rolę odgrywają w życiu młodych osób. Dlatego też, w przypadku nieletnich uzależnionych to oni właśnie mogą przekonać do rozpoczęcia leczenia. Niezwykle ważna jest także pomoc trzeźwiejącemu alkoholikowi, gdyż okres wychodzenia z nałogu jest dla uzależnionych szczególnie trudny. Z tego względu konieczne jest wsparcie najbliższych i uczestnictwo w grupach wsparcia. Mówiąc o tym, kto może pomóc alkoholikowi należy wskazać specjalistyczne ośrodki terapii uzależnień czy grupy AA (Anonimowi Alkoholicy). W takich miejscach uzależnieni nie czują się odosobnieni w problemie, mogą podzielić się dylematami i rozterkami otrzymując zrozumienie i wsparcie. DLACZEGO ALKOHOLIK NIE CHCE SIĘ LECZYĆ? W przypadku uzależnienia, jakim jest alkoholizm niewątpliwie jedną z najtrudniejszych kwestii jest nakłonienie chorego do leczenia. Zazwyczaj alkoholik nie chce podjąć leczenia. Można mówić tu o dwóch przyczynach niechęci odstawienia alkoholu i podjęcia terapii odwykowej. Pierwszą przyczyną niechęci jest działanie mechanizmów psychologicznych w postaci wyparcia, zaprzeczenia i iluzji. Polegają one na swoistej izolacji od docierających do uzależnionego sygnałów, które świadczą o problemie. Alkoholik racjonalizuje swój nałóg, utwierdza w przekonaniu siebie i najbliższe otoczenie, że ma kontrolę nad piciem i może zaprzestać alkoholizowania się w momencie, kiedy będzie tego chciał. Ponadto, chory wypiera ze świadomości problem uważa, że jego zachowanie nie stanowi problemu, gdyż je kontroluje. Działanie tych mechanizmów sprawia, że w miarę narastania problemu i rozwoju kolejnych faz uzależnienia chory ignoruje i dąży do stłumienia mogących pojawić się wyrzutów sumienia oraz myśli, że traci on kontrolę nad piciem. Alkoholizowanie się jest racjonalizowane, gdyż przynosi uzależnionemu szereg korzyści. Alkohol stanowi niejako rozwiązanie problemów, jego działanie umożliwia chwilowe zapomnienie o trapiących chorego sprawach. Co ważne, bez alkoholu alkoholik nie jest w stanie radzić sobie z negatywnymi emocjami, a swoje frustracje rozładowuje na najbliższych, nierzadko żonie i dzieciach. Drugim powodem niechęci podjęcia detoksu i terapii odwykowej są objawy zespołu abstynencyjnego. Detoks polega na oczyszczeniu organizmu z toksycznych substancji zwartych w alkoholu – etanolu. Spadek jego stężenia w organizmie, który następuje w wyniku zaprzestania lub znacznego ograniczenia ilości przyjmowanych trunków, wiąże się z wystąpieniem nieprzyjemnych symptomów odstawiennych. U alkoholika pojawiają się zazwyczaj nudności i wymioty, biegunka, drżenie ciała, bóle całego ciała. Co ważne, objawy te ustępują po spożyciu kolejnych ilości napojów wysokoprocentowych. Z tego powodu, alkoholicy nie chcą podjąć detoksu, gdyż wiąże się to dla nich z wieloma dolegliwymi symptomami, które zredukować może tylko alkohol. Alkoholik winą za jego nałóg i częste ciągi alkoholowe zazwyczaj obarcza najbliższych, przenosi w ten sposób odpowiedzialność za swoje picie i szkody, które powoduje na innych. Najczęściej winnymi sytuacji są żony alkoholików, które w ich mniemaniu nie są wystarczająco dobre. Ponadto, uzależnieni nierzadko problem alkoholizmu upatrują w złej pracy czy problemach osobistych. Alkohol staje się niejako uwolnieniem od trosk i dylematów życia codziennego, gdyż pozwala na zrelaksowanie się i zapomnienie. Należy również wskazać, że alkoholik w swoim nałogu nie dostrzega problemu. Tłumaczy to tym, że jego picie nie różni się od spożywania alkoholu przez inne osoby. JAK UŚWIADOMIĆ ALKOHOLIKOWI, ŻE JEST ALKOHOLIKIEM? Uświadomienie alkoholikowi istnienia problemu nie jest łatwe, gdyż zazwyczaj nie chcą oni pomocy. Działanie mechanizmów obronnych – wyparcia i racjonalizacji, skutecznie utrudnia wytłumaczenie istnienia problemu. Uzależniony na wszelkie próby rozmowy i wskazania mu źródła problemu reaguje zaprzeczeniem i negacją. Próbuje przekonać siebie i najbliższe otoczenie, że problem alkoholizmu jego nie dotyczy, gdyż ma nad nim kontrolę i jest w stanie przestać pić wtedy, kiedy sam będzie chciał. W sytuacji kiedy osoby nie poddają się i starają się przedstawić logiczne argumenty o długościach ciągów, wszczynaniu awantur i zaniedbywaniu obowiązków, alkoholik zazwyczaj reaguje agresją. Dlatego też, motywowanie do rozpoczęcia leczenia nie powinno opierać się jedynie na ogólnych informacjach, ponieważ są one racjonalizowane i zaprzeczane. Z tego powodu należy uświadamiać chorego, że ma problem poprzez przedstawianie mu konkretnych sytuacji. W tym znaczeniu, zamiast mówić o częstych ciągach alkoholowych, należy wskazać przez ile dni chory alkoholizował się pod rząd i jakie miało to konsekwencje. Jak zatem uświadomić alkoholikowi, że ma problem? Jak pomóc mu wyjść z nałogu. Próby uświadamiania uzależnionemu, że jest alkoholikiem i ma problem warto podejmować w sytuacji, kiedy chory przechodzi kryzys, który najczęściej związany jest z pojawieniem się kaca po długotrwałym piciu, a także wyrzutów sumienia pojawiających się po ciągach alkoholowych. W momentach wyjątkowego złego samopoczucia alkoholik bardziej podatny jest na sugestie, które mogą przyczynić się do zauważenia problemu. Warto również zastosować konfrontację z osobą uzależnioną od alkoholu. Konieczne jjest zebranie kilku osób z najbliższego otoczenia i przeprowadzenie rozmowy z alkoholikiem, w której uświadomione zostaną fakty dotyczące jego picia. Należy jednak wskazać, że osoby powinny być pozytywnie nastawione do chorego i kierować się intencją pomocy. Rozmowa ta, aby była skuteczna musi być odpowiednio przygotowana i przeprowadzona, dlatego warto zwrócić się do specjalisty z ośrodka odwykowego, który pomoże w stworzeniu swoistego rodzaju scenariusza dialogu, który podjęty zostanie z alkoholikiem. Warto również wskazać, że alkoholicy w stosunku do osób, które próbują przekonać ich o istnieniu problemu alkoholowego, stosują próby manipulacji. Objawiają się one tym, że uzależniony przeprasza za swoje zachowanie i składa obietnice poprawy, przekonuje o miłości i chęci zmiany. Należy jednak podkreślić, że wraz z rozwojem uzależnienia u alkoholików zaobserwować można degradację wartości, gdyż nadrzędnym celem jest wprawianie się w stan upojenia alkoholowego. Z tego powodu, nie można wierzyć uzależnionym w ich obietnice, gdyż są jedynie świadomym działaniem mającym na celu zmanipulowanie najbliższych. CO ZROBIĆ, GDY ALKOHOLIK NIE CHCE SIĘ LECZYĆ? Zmotywowanie i przekonanie o konieczności leczenia detoksykacyjnego i terapii jest niezwykle trudne. Nierzadko mimo usilnych prób skłonienia chorego, uzależniony nie chce się leczyć. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy zaprzestać prób rozmowy z alkoholikiem, należy dążyć do tego aby przekonać go o tym, że jedynie detoks organizmu i terapia odwykowa może rozwiązać jego problemy i umożliwić mu powrót do normalnego fukcjonowania. Jak zatem przekonać alkoholika żeby nie pił, jak do niego przemówić? Zazwyczaj osoby z najbliższego otoczenia – matki, żony, dzieci, dążą do ukrycia faktu istnienia problemu w rodzinie. Dlatego też, chronią alkoholika przed możliwymi konsekwencjami jego czynów, których dokonał będąc pod wpływem alkoholu. Należy podkreślić, że jest to błędny wzorzec postępowania, który utwierdza alkoholika w przekonaniu, że nie on jest winny sytuacji oraz ma świadomość, że nie poniesie odpowiedzialności za swoje czyny. Jedynym rozwiązaniem w sytuacji, kiedy alkoholik nie chce się leczyć jest zaprzestanie roztaczania nad nim swoistego rodzaju parasola ochronnego. Dlatego też, osoby z najbliższego otoczenia powinny przestać usprawiedliwiać zachowanie alkoholika przed znajomymi, tłumaczyć nieobecności w pracy, spłacania jego długów. Należy podkreślić, że niezwykle ważna jest konsekwencja i wytrwanie w takiej postawie, gdyż uświadamia to uzależnionemu, że jego zachowanie od tej pory nie będzie akceptowane oraz wiąże się z konsekwencjami dla chorego w postaci utraty pracy. Jak zatem skutecznie pomóc alkoholikowi? Metodą może być interwencja, czyli załatwienie pierwszego spotkania ze specjalistą w ośrodku leczenia uzależnień. Interwencja stanowi swoistego rodzaju akcję, która przygotowana jest przez najbliższe osoby – rodzinę, kolegów i przyjaciół, na której przeprowadzana jest sesja w obecności specjalisty. Istotnym elementem jest zaskoczenie alkoholika, który zapraszany jest na spotkanie w ostatniej chwili. Celem jest skłonienie uzależnionego do podjęcia leczenia odwykowego. Taka konfrontacja między alkoholikiem a rodziną i specjalistą może przynieść zadowalające efekty. Podczas sesji dochodzi do rozmowy i przedstawienia alkoholikowi faktów, które przemawiają za koniecznością rozpoczęcia terapii. Należy jednak wskazać, że terapia nie jest okazją do czynienia wyrzutów choremu czy wszczynania awantury, powinna mieć ona charakter rzeczowy, konkretny i życzliwy wobec alkoholika. Celem interwencji jest doprowadzenie do sytuacji, w której osoba uzależniona od alkoholu podejmie świadomą decyzję o poddaniu się terapii i leczeniu. Należy jednak wskazać, że w interwencji poza alkoholikiem i specjalistą – psychoterapeutą biorą udział conajmniej 2-3 osoby. Najczęściej są to żony lub mężowie i dzieci oraz najbliżsi przyjaciele. Zazwyczaj jednak największą siłę mają słowa dzieci skierowane do ojca lub matki z problemem alkoholowym, które chcą aby ich rodzic podjął leczenie. W sytuacji, kiedy alkoholik nie che podjąć leczenia można zastosować formę zobowiązania do leczenia. Należy jednak wskazać, że przymusowe leczenie może być nałożone na osobę, która zakłóca porządek, demoralizuje nieletnich i powoduje rozkład życia rodzinnego. Alkoholika w takiej sytuacji zgłasza się do urzędu gminy lub miasta. Kolejnym krokiem jest wszczęcie procedury przez urząd, której celem jest wydanie orzeczenia sądu o zobowiązaniu do leczenia odwykowego i przymusowej terapii. Alkoholizm jest przewlekłą, chroniczną chorobą, która prowadzi do degradacji życia uzależnionego we wszystkich jego aspektach. Siła woli zazwyczaj jest niewystarczająca do podjęcia decyzji o zaprzestaniu alkoholizowania się i podjęcia leczenia. Konieczna jest pomoc osób z najbliższego otoczenia, dlatego nie należy odrzucać osób uzależnionych skazując ich na przegraną z nałogiem. Właściwe postępowanie i wspieranie alkoholików pomaga w podjęciu decyzji o leczeniu i wyjściu z nałogu. Należy wskazać, że próby zmuszenia osoby z problemem alkoholowym do leczenia odwykowego nie są właściwym rozwiązaniem w sytuacji, gdy chcemy aby uzależniony był trzeźwym alkoholikiem. Przymusowa terapia jest mniej skuteczna bowiem chory nie wykazuje chęci leczenia, a jego obecność w ośrodku odwykowym nie jest dobrowolna. Dlatego też, po zakończeniu terapii alkoholik wraca do nałogu. Nierzadko bywa również tak, że po wyjściu z ośrodka alkoholik pije przez długi czas aby „nadrobić” stracony czas abstynencji. Z tego powodu pomoc chorym uzależnionym od alkoholu jest niezwykle trudna, lecz nie jest niemożliwa. Należy stawiać granice, których przekroczenie będzie wiązało się dla chorego z konsekwencjami. Co zatem powiedzieć alkoholikowi żeby przestał pić? Konieczne jest formułowanie jasnych i prostych przekazów. Dlatego, żona która stawia mężowi warunek, że jeśli nie zaprzestanie on picia wyprowadzi się, musi mieć faktycznie taki zamiar i możliwość. W innym przypadku alkoholik utwierdzi się w przekonaniu, że poza groźbami nic się nie zmieni. Należy wskazać, że udzielanie pomocy alkoholikom, którzy nie chcą się leczyć wymaga konsekwencji w działaniu, gdyż zazwyczaj potrzeba dużo czasu aby przekonać uzależnionego do podjęcia leczenia. Inaczej jest w przypadku osoby chorej na alkoholizm, która chce podjąć leczenie. Zatem: jak pomóc alkoholikowi, który chce się leczyć? W takiej sytuacji należy wspierać chorego w decyzji o wytrzeźwieniu i ułatwiać proces odstawienia alkoholu. Co ważne, nawet chęć podjęcia leczenia nie zagwarantuje trwałej abstynencji, dlatego niezwykle istotne jest uczestnictwo w terapii uzupełniającej po zakończonym leczeniu. Umożliwia ono bowiem bieżące rozwiązywanie problemów i przepracowanie trudności z jakimi spotyka się trzeźwy alkoholik. Niebezpiecznym zjawiskiem jest współuzależnienie. Polega ono na przejęciu winy za problem alkoholowy, dążeniu do ukrycia alkoholizmu w rodzinie i życiu w ciągłym napięciu. Osoby współuzależnione martwią się o los chorego, usprawiedliwiają jego zachowania tłumacząc je i przekonując, że problem nie leży po stronie chorego. W takiej sytuacji, należy najpierw pomóc osobie współuzależnionej a następnie alkoholikowi. Bibliografia: Woronowicz B., Na zdrowie! Jak poradzić sobie z uzależnieniem od alkoholu, Media Rodzina, Poznań 2008 O autorze: Piotr Strojnowski Piotr Strojnowski jest dyplomowanym instruktorem terapii uzależnień. Ukończył Studium Terapii Uzależnień na Uniwersytecie Zielonogórskim w dziedzinie leczenia narkomanii oraz Studium Terapii Uzależnień i Studium Pomocy Psychologicznej w Instytucie Psychologii Zdrowia w Warszawie. Komfortowy ośrodek leczenia uzależnień Skuteczna walka z nałogiem to Twoja szansa na odzyskanie kontroli nad swoim życiem, powrót do dalszych aktywności zawodowych i odbudowanie relacji z najbliższymi. Ośrodek terapii uzależnień zapewni Ci wsparcie w podjętych działaniach. Nasza wiedza oraz doświadczenie pomogą odzyskać zarówno zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Oprócz zastosowania detoksu, Pacjentów czeka także psychoterapia indywidualna oraz grupowa. Terapia oparta na abstynencji oraz podejściu poznawczo-behawioralnym, wspomagana odpowiednio dobraną farmakologią przynosi najlepsze efekty i przygotowuje Pacjenta na przyszłość. Call Now Button można podać: – od ilu lat osoba zgłaszana nadużywa alkoholu, jak problem ten wygląda w ostatnim czasie, czy upija się, czy występują ciągi alkoholowe, ile jest dni przerwy pomiędzy ciągami, – jak zachowuje się będąc pod wpływem alkoholu – szczegółowo opisać co robi, – Jak zachowuje się w miejscach publicznych, np. Jak uzasadnić wniosek o przymusowe leczenie alkoholika? Leczeniu przymusowemu może być poddana osoba, która jest uzależniona od alkoholu, a nadto w związku z tym: doprowadza do rozkładu życia rodzinnego, uchylać się od pracy, powoduje demoralizację nieletnich, systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny. Jak skierować na leczenie alkoholika? W celu przyjęcia do całodobowego oddziału należy zgłosić się do miejscowej poradni leczenia uzależnień (Białystok, Optima – robi to rutynowo) i otrzymać skierowanie. Leczenie w tym systemie jest bezpłatne, a Pacjent nawet nie musi być ubezpieczony. Jak wysłać alkoholika na przymusowe leczenie? Podstawą do takiego orzeczenia jest opinia biegłego psychiatry i psychologa. Aby doprowadzić do przymusowego leczenia należy pierwsze kroki skierować do gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych właściwej według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której postępowanie dotyczy. Jak wygląda przymusowe leczenie odwykowe? Jak przebiega przymusowe leczenie odwykowe? W sytuacji, gdy sąd wyda prawomocne postanowienie o zastosowanie leczenia odwykowego, osoba, której leczenie dotyczy ma obowiązek w wyznaczonym dniu stawić się na to leczenie. Sąd może na czas leczenie poddać ją nadzorowi kuratora. Jak uzasadnić wniosek o przymusowe leczenie psychiatryczne? osoba objęta wnioskiem jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a uzasadnione jest przewidywanie, że leczenie w szpitalu psychiatrycznym przyniesie poprawę jej stanu zdrowia. Kto może skierować na leczenie odwykowe? Wniosek zobowiązanie do leczenia odwykowego Wniosek o zobowiązanie do leczenia odwykowego może być złożony do sądu tylko przez określone podmioty. Są nimi prokurator oraz gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych. Jak skierować na przymusowe leczenie narkomana? Wniosek należy złożyć do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której wniosek dotyczy. Jak długo trwa leczenie? Czasu przymusowego leczenia i rehabilitacji nie określa się z góry, nie może on jednak być dłuższy niż dwa lata. Jakie argumenty trafiaja do alkoholika? Jakie argumenty trafiają do alkoholika – przykłady ”ciężko mi będzie z Tobą żyć, jeżeli wybierasz picie” ”lubię/kocham Cię, ale nie będę uczestniczyć w takim życiu, które rujnuje Ciebie i mnie – to nie jest w zgodzie z moimi wartościami” ”nie będę załatwiać za Ciebie spraw, kłamać, pomagać – nie chcę tego robić” Kiedy można skierować alkoholika na przymusowe leczenie? Przymusowe leczenie alkoholizmu może zostać orzeczone, gdy powoduje on rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylanie się od pracy lub ciągłe zakłócanie spokoju publicznego. Czy można zmusic alkoholika do przymusowego leczenia? Osoby uzależnionej nie da się bezpodstawnie zmusić do leczenia. Sąd może jednak zobowiązać nałogowca do podjęcia leczenia, dzięki ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Jak wysłać kogoś na przymusowy odwyk narkotykowy? Analizując powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że w przypadku osób pełnoletnich uzależnionych od substancji o działaniu psychoaktywnym nie można ich skierować na przymusowe leczenie odwykowe, jedynie sąd może zobowiązać skazanego do podjęcia stosownego leczenia lub terapii. Jak podjąć leczenie odwykowe? Po zmianie przepisów, nie można już nikogo zmusić do leczenia odwykowego, ale sąd może ‘zobowiązać’ do podjęcia leczenia. Eksperci podkreślają, że to zmiana pozorna, bo nadal jest to leczenie alkoholików wbrew ich woli. Czy można odmówić leczenia odwykowego? Zgodnie z art. 21 wspomnianej wyżej ustawy poddanie się leczeniu odwykowemu jest dobrowolne. Przymus stosowany jest na etapie doprowadzenia osoby uzależnionej od alkoholu na badanie przez biegłego, rozprawę w sądzie i do zakładu leczniczego na podjęcie kuracji, jeśli odmawia ona współpracy. Jak długo trwa leczenie odwykowe? Leczenie osób uzależnionych od alkoholu w trybie zamkniętym trwa zazwyczaj od 3 do nawet 6 miesięcy. Ośrodki przygotowują turnusy, które są dopasowywane do danego pacjenta w zależności od stopnia uzależnienia i potrzeb pacjentów. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 13:16, data aktualizacji: 16:14 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 6 minut Alkoholizm – czyli uzależnienie od alkoholu – ma jedną twarz, ale wiele masek. Dla niektórych alkoholik to pijak, bije żonę i jeśli nie leży w kałuży moczu pod ławką przystanku autobusowego, na pewno wraca wieczorem do domu, trzymając się płotu. Inne oblicze alkoholika to wykształcony i dobrze sytuowany człowiek sukcesu, który pije dobry alkohol w designerskim szkle. Marcos Mesa Sam Wordley / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Uzależnienie – co to takiego? Kiedy można mówić o uzależnieniu? Alkoholizm – czym jest? Alkoholizm - statystyki Alkoholizm – czynniki ryzyka Czy alkoholizm jest dziedziczny? Fazy rozwoju alkoholizmu Alkoholizm – skutki zdrowotne Alkoholizm – skutki społeczne Metody leczenia alkoholizmu Uzależnienie – co to takiego? Zgodnie z definicją Komitetu Ekspertów WHO z 1969 roku: uzależnienie (drug dependence) jest to stan psychiczny, a niekiedy także fizycznym, wynikającym z interakcji pomiędzy organizmem a środkiem uzależniającym, charakteryzujący się zmianą zachowania oraz innymi reakcjami, do których należy konieczność zażywania tego środka, w sposób ciągły lub okresowy, w celu doznania jego wpływu na psychikę, a niekiedy także po to, aby uniknąć przykrych objawów wynikających z jego braku. Tolerancja może wystąpić równocześnie. W przypadku uzależnień dość często zdarza się, że można być uzależnionym od więcej niż jednego środka. Wyróżnia się uzależnienie psychiczne, fizyczne i społeczne: uzależnienie fizyczne - proces, w którym organizm adaptuje się do danego środka i uzależnia się od niego, uzależnienie psychiczne – jest to niepohamowana potrzeba przyjmowania danego środka. Pragnienie jego zażycia staje się centralnym problemem w myśleniu człowieka, który „pożąda go” za wszelką cenę, uzależnienie społeczne - wiąże się z zażywaniem np.: narkotyków w grupie ludzi (np. subkulturze młodzieżowej). Termin „uzależnienie” używany jest w wielu różnych znaczeniach i nie ma jednej uzgodnionej naukowej definicji. Za kryteria umożliwiające określenie uzależnienia uznaje się najczęściej zachowania, które stają się nawykowe, są częste, regularne i standardowe. Zachowania te miewają często charakter krańcowy i zabierają uzależnionemu większą część czasu. Przeczytaj również: Zatrucie alkoholem metylowym Kiedy można mówić o uzależnieniu? O uzależnieniu można mówić wtedy, gdy wystąpiły 3 z pośród poniższych objawów w ciągu jednego roku (ICD 10): silne pragnienie lub poczucie przymusu zażycia substancji, trudności w kontrolowaniu zachowania związanego z zażywaniem substancji (rozpoczynanie, kończenie i rozmiary zażywania), fizjologiczne objawy stanu odstawienia, występujące, gdy picie zostało przerwane lub zmniejszone, przejawiające się specyficznym dla danej substancji zespołem abstynencyjnym oraz zażywaniem tej samej lub podobnej substancji w celu złagodzenia lub uniknięcia objawów abstynencyjnych, stwierdzenie tolerancji (potrzeby zażywania zwiększonej dawki substancji w celu uzyskania efektów poprzednio osiąganych przy pomocy mniejszych dawek), narastające zaniedbywanie innych źródeł przyjemności lub zainteresowań z powodu zażywania danej substancji, zwiększenie ilości czasu koniecznego do zdobycia lub zażywania substancji albo do usuwania skutków jej działania, zażywanie mimo wyraźnych dowodów szkodliwych następstw, takich jak uszkodzenia wątroby, stany depresyjne występujące po okresach intensywnego używania tych substancji, uszkodzenia funkcjonowania poznawczego związane z substancjami - w tych przypadkach potrzebne jest rozpoznanie, czy zażywający mógł być świadomy natury i zakresu tych szkód. Zmagasz się z uzależnieniem od alkoholu? Skorzystaj z zabiegu wspomagającego psychoterapię, jakim jest wszycie Esperalu. Redakcja poleca: Uzależnienie to choroba mózgu Alkoholizm – czym jest? Alkoholizm stanowi jeden z najpowszechniejszych problemów współczesnego świata. Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia: alkoholizm to wszelki sposób picia, który wykracza poza miarę tradycyjnego i zwyczajowego spożycia albo poza ramy obyczajowego, przyjętego w całej społeczności, picia towarzyskiego bez względu na czynniki, które do tego prowadzą. Jest to choroba, która rozwija się powoli i bardzo podstępnie. Potocznie mówi się, że alkoholizm to utrata kontroli nad spożywaniem napoi alkoholowych, które może prowadzić do śmierci. Alkoholizm jest również chorobą pierwotną, oznacza to, że jest podłożem powstawania wielu innych chorób somatycznych i psychicznych. W zerwaniu z nałogiem - również alkoholowym - pomoże Stop Nałogom - suplement diety Panaseus, który wspiera oczyszczanie organizmu, poprawia samopoczucie i chroni przed uszkodzeniami antyoksydacyjnymi. Zobacz: Spokojnie, to tylko choroba psychiczna Alkoholizm - statystyki Nadmierne spożycie alkoholu jest przyczyną 3 milionów zgonów rocznie na całym świecie, a także niepełnosprawności i złego stanu zdrowia milionów ludzi. Ogólnie szkodliwe spożywanie alkoholu jest odpowiedzialne za 5,1% globalnego obciążenia chorobami. Szkodliwe spożywanie alkoholu odpowiada za 7,1% i 2,2% globalnego obciążenia chorobami, odpowiednio, mężczyzn i kobiet. Alkohol jest głównym czynnikiem ryzyka przedwczesnej śmiertelności i niepełnosprawności wśród osób w wieku od 15 do 49 lat, stanowiąc 10 procent wszystkich zgonów w tej grupie wiekowej. Szkodliwe spożycie alkoholu spowodowało około 1,7 miliona zgonów z powodu niezakaźnych chorób w 2016 r., w tym około 1,2 mln zgonów z powodu chorób układu pokarmowego i sercowo-naczyniowego (0,6 miliona na każdy stan) i 0,4 miliona zgonów z powodu nowotworów. Zobacz: Choroby serca - choroby cywilizacyjne Alkoholizm – czynniki ryzyka Początek choroby alkoholowej jest trudny do rozpoznania. Granica pomiędzy piciem towarzyskim a piciem chorobowym jest bardzo płynna. Wpływa na to wiele czynników, jak również to, że każdy z nas reaguje na alkohol inaczej. Różnice w oddziaływaniu alkoholu zależą od ilości spożywanego alkoholu, płci, masy ciała, wieku, przyjmowaniu leków, ogólnego stanu zdrowia, czynników genetycznych, sytuacji, w jakiej spożywamy alkohol. Czynniki predysponujące do powstania choroby alkoholowej to między innymi: czynniki genetyczne, wczesna inicjacja alkoholowa, alkoholizm w domu - kiedy jedno lub oboje rodziców nadmiernie spożywało alkohol, strefa geograficzna oraz czynnik religijny, im człowiek jest młodszy tym szybciej rozwija się choroba alkoholowa, rozwój choroby uzależniony jest od wieku. Przeczytaj: Genetyczny test "na setkę" Czy alkoholizm jest dziedziczny? Według DSM-5 uważa się, że alkoholizm ma silny składnik dziedziczny, przy czym 40–60% wariancji ryzyka przypisuje się czynnikom genetycznym. Nie ma jednak prostego wzoru na wyjaśnienie alkoholizmu. Jest to choroba wieloaspektowa i złożona, więc chociaż, ktoś może odziedziczyć predyspozycje do choroby, geny nie w pełni determinują jej wynik. Sposób, w jaki czynniki środowiskowe wpływają na geny, odgrywa ważną rolę w alkoholizmie. Przebywanie w pobliżu rodziców, którzy nadużywają alkoholu, kontakt z rówieśnikami nadużywającymi alkoholu oraz picie alkoholu po raz pierwszy we wczesnym wieku, może mieć znaczący wpływ na rozwój alkoholizmu. Zobacz: Trudne dzieciństwo przyczyną alkoholizmu Fazy rozwoju alkoholizmu Wyróżnia się cztery fazy rozwoju alkoholizmu. Faza wstępna alkoholizmu - przed alkoholowa: picie w celu utrzymania równowagi, dochodzi do uzależnienia psychicznego, wzrost tolerancji na alkohol, z reguły nie upija się, ma zachowaną kontrolę nad piciem. Faza ostrzegawcza alkoholizmu – zwiastunowa: pojawiają się przerwy w życiorysie, wzrost koncentracji na alkoholu, picie alkoholu w samotności, unikanie rozmów na temat picia alkoholu, organizowanie okazji do picia alkoholu, poczucie winy z powodu nadużywania alkoholu, przeżywanie objawów „ciężkiego kaca”, zaburzenia pamięci. Faza krytyczna alkoholizmu - ostra: objawy głodu alkoholowego, utrata kontroli nad ilością spożywanego alkoholu, usprawiedliwianie się, obwinianie otoczenia i reagowanie na nie agresją, zaniedbywanie rodziny, pracy, codziennych obowiązków, gromadzenie alkoholu, stałe uzupełnianie poziomu alkoholu w organizmie, koncentracja życia wokół picia alkoholu, osłabienie popędu seksualnego. Faza przewlekła alkoholizmu - chroniczna: okresy wielodniowego picia tzw. „ciągi picia”, brak zasad moralnych, spadek tolerancji na alkohol, obecność wszystkich objawów uzależnienia, napady drgawkowe, psychozy, zaburzenia pamięci, alkoholik spychany jest na margines społeczny. Redakcja poleca: Polak to alkoholik. Jesteśmy w czołówce Europy Alkoholizm – skutki zdrowotne Nadmierne spożywanie alkoholu powoduje wiele konsekwencji zdrowotnych, społecznych, rodzinnych oraz zawodowych. Skutki zdrowotne to między innymi zaburzenia: układu krążenia - nadciśnienie tętnicze, udar mózgu, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca, choroba wieńcowa, powstają liczne uszkodzenia mięśnia sercowego, dochodzi do powiększenia serca i obrastania tkanką tłuszczową, układu pokarmowego - podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej, powstawanie nadżerek, żylaki przewodu pokarmowego, owrzodzenia żołądka, nudności, mdłości, zgaga, biegunki, stymuluje wytwarzanie się enzymów trawiennych, niszczy błonę śluzową wyścielającą żołądek, choroba refluksowa przełyku, przewlekłe zapalenie trzustki, rak trzustki, stłuszczenie, zapalenie, zwłóknienie wątroby, niewydolność wątroby, marskość wątroby, rak wątroby, układu oddechowego - przewlekłe zapalenia błony śluzowej tchawicy i oskrzeli, które w następstwie prowadza do wyniszczenia rzęsek i gruczołów śluzowych. Konsekwencją tego jest zwiększona podatność na infekcje górnych dróg oddechowych, układu moczowego - wzrost poziomu kwasu moczowego we krwi, ostra niewydolność nerek, układu hormonalnego - nieprawidłowe wydzielanie hormonów: testosteronu i luteotropiny, zmniejszenie ruchliwości plemników, zaburzenia potencji, zaburzenia miesiączkowania, niepłodność, nieprawidłowe wydzielanie hormonów tarczycy, nowotwory - nowotwór wątroby, gardła, krtani, przełyku, u kobiet rak piersi i sutka, skóra - zmiany skórne, szybsze starzenie się, żółtawy kolor skóry. Skutki zdrowotne ze względu na stężenie alkoholu we krwi: 0,3 - 0,5 promila: upośledzenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, zaburzenia równowagi, euforia, obniżenie krytycyzmu, 0,5 - 0,7 promila: zaburzenia sprawności ruchowej, obniżenie samokontroli, fałszywa ocena sytuacji, pobudzenie, gadatliwość, 0,7 - 2,0 promila: zaburzenia równowagi, opóźnienie czasu reakcji, obniżenie progu bólu, spadek sprawności intelektualnej, drażliwość, obniżona tolerancja na innych, pobudzenie seksualne, 2,0 - 3,0 promila: głębokie upojenie alkoholowe - zaburzenia mowy, spowolnienie równowagi, senność, brak kontroli nad swoim zachowaniem, przewracanie się, 3,0-4,0 promila: ciężkie zatrucie alkoholowe - spadek ciśnienia krwi, obniżenie temperatury ciała, zanik odruchów fizjologicznych, powyżej 4,0 promila: zaburzenia czynności układu naczyniowo- ruchomego, śpiączka zaburzenia czynności układu oddechowego. Jest to stan zagrażający życiu człowieka. Monitoruj zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu poprzez wykonanie AlcoTESTu, który w wygodny i bezpieczny sposób kupisz na Medonet Market. Alkoholizm – skutki społeczne Społeczne konsekwencje nadmiernego spożywania alkoholu rozumiane są, jako niebezpośrednie następstwo oddziaływania alkoholu na zdrowie człowieka, ale na otaczający go świat oraz na pozostałych ludzi w społeczeństwie. Do omawianych skutków można zaliczyć: rezygnacja z kontroli nad swoim życiem codziennym (zaniedbywania w wychowaniu i edukacji dzieci, niestabilność w związku, utrata pracy, bieda), wzrost agresji wobec najbliższego otoczenia, zerwanie więzi rodzinnych i przyjacielskich, naruszenia prawa, marginalizacja w społeczeństwie, upadek kultury życia codziennego, wulgaryzacja języka. Skutki zawodowe alkoholizmu: nieobecność w pracy, nagminne spóźnienia, wypadki w pracy, osłabienie zdolności do pracy. Metody leczenia alkoholizmu Zasadniczą metodą leczenia uzależnienia w zakładach lecznictwa odwykowego jest psychoterapia uzależnienia, natomiast postępowanie medyczne ma wymiar wspomagający psychoterapię uzależnienia i jest nakierowane głównie na leczenie alkoholowych zespołów abstynencyjnych oraz farmakologiczne wsparcie psychoterapii. Programy terapeutyczne alkoholizmu, oparte są w większości na: podejściu terapii behawioralno-poznawczej, idei i doświadczeniach Wspólnoty Anonimowych Alkoholików, Większość programów integruje różne podejścia psychoterapeutyczne, z przewagą behawioralno-poznawczego. Podstawowe cele psychoterapii alkoholizmu: zachowanie trwałej abstynencji, poprawa zdrowia psychicznego i fizycznego, nabycie umiejętności potrzebnych do rozwiązywania problemów emocjonalnych i społecznych. Czas niezbędny do przeprowadzenia skutecznej terapii to 18-24 miesiące. Pierwszy, podstawowy etap psychoterapii uzależnienia od alkoholu w zakładach stacjonarnych i oddziałach dziennych trwa od sześciu do ośmiu tygodni, natomiast w placówkach ambulatoryjnych od czterech do sześciu miesięcy. Cały cykl psychoterapii uzależnienia trwa do dwóch lat i obejmuje do 240 godzin terapii grupowej i do 50 godzin terapii indywidualnej w ciągu roku. Po zakończonej terapii stacjonarnej osoby uzależnione, w celu kontynuowania leczenia, kierowane są do dalszej psychoterapii w zakładach ambulatoryjnych oraz do grup samopomocowych Anonimowych Alkoholików i klubów abstynenta. Czas leczenia w Oddziałach Leczenia Alkoholowych Zespołów Abstynencyjnych nie przekracza 10 dni, jednak w zależności od nasilenia objawów może się wydłużyć. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Teraz z e-konsultacji możesz skorzystać także bezpłatnie w ramach NFZ. alkoholizm nadużywanie alkoholu alkohol psychoterapia Metody leczenia alkoholizmu Leczenie alkoholizmu uzależnienie terapia uzależnień leczenie uzależnień "Wszywka" na alkoholizm? Terapeuci uzależnień są jednogłośni "Wszywki" popularnie nazywane "esperalem" nie są skutecznym rozwiązaniem terapeutycznym, ale dla prywatnych gabinetów to wciąż świetny interes. "Zaszycie" się... Edyta Brzozowska Cichy udar mózgu - co to, przyczyny, objawy, czynniki ryzyka. Czy można go rozpoznać i jak mu zapobiegać? Cichy udar mózgu, podobnie jak udar niedokrwienny, wywołuje skrzep, który zablokował naczynie krwionośne, odcinając dopływ krwi do komórek nerwowych. Jednak cichy... Monika Zieleniewska Cukrzyca typu 2 nie musi zależeć od otyłości. Ważny jest inny czynnik Cukrzyca typu 2 nie musi być spowodowana otyłością. Może ją wywoływać zbyt duża ilość tkanki tłuszczowej, nawet u osób niemających nadwagi. Remisja cukrzycy typu... Nawet po szczepieniu jesteśmy narażeni na zakażenie COVID-19. Decydują o tym cztery czynniki Chociaż szczepionka znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania na COVID-19, niektórzy nawet po otrzymaniu dwóch dawek wciąż mogą się zarazić. Istnieje kilka... Diana Szwajcer Czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych Podwyższony poziom cholesterolu LDL dotyczy co drugiego Polaka [1]. Długotrwały stan hipercholesterolemii to główny czynnik rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, a... Dlaczego zaszczepieni zarażają się wariantem Delta? Naukowcy wyjaśniają Czwarta fala pandemii wywołana została przede wszystkim przez wariant Delta koronawirusa. Liczba infekcji była bardzo duża, nawet w krajach o wysokim stopniu... Adrian Dąbek Uczulenie na nikiel - objawy, czynniki ryzyka, środki ostrożności Nikiel to srebrzystobiały metal, z którym mamy styczność praktycznie na co dzień, ponieważ często można występuje w wyrobach biżuteryjnych, ale także w... Karolina Gomoła Gdzie przybywa najwięcej zakażeń COVID-19? Te wykresy wszystko tłumaczą Ostatniej doby odnotowano w Polsce 528 nowych zakażeń koronawirusem. W woj. mazowieckim zachorowań było 91, w lubelskim 69. Inaczej to wygląda, gdy się spojrzy na... Adrian Dąbek Komu grozi ciężki przebieg COVID-19? Naukowcy znaleźli kilka czynników Koronawirus. Co wpływa na ryzyko ciężkiego przebiegu COVID-19? Naukowcy wiedzą coraz więcej. Kilka miesięcy temu odkryto, że nasze geny mają wpływ na to, w jaki... PAP Kiedy na siłowniach rośnie ryzyko zakażenia COVID-19? CDC wskazuje kluczowy czynnik Ryzyko rozprzestrzeniania się COVID-19 w siłowniach czy centrach fitness zależy od wielu czynników. Amerykańska CDC właśnie opublikowała badania, które wskazują... Monika Mikołajska

jakie argumenty trafiają do alkoholika